U Mojkovcu, gradu smještenom između planinskih leđa Bjelasice i Sinjajevine, održan je četrnaesti Sajam meda i domaće hrane, okupljajući pčelare, proizvođače i ljubitelje prirodnih proizvoda iz Crne Gore i regiona. Manifestacija je bila više od obične sajamske postavke, to je potvrda da tradicija, znanje i ljubav prema prirodi i dalje opstaju i pored brojnih izazova. Sajam je svečano otvoren uz bogat kulturno-umjetnički program u kojem su nastupili Kulturno-umjetničko društvo “Vesna” iz Mojkovca i solistkinja Tanja Šeter.
Sekretarka Sekretarijata za poljoprivredu, vodoprivredu i ruralni razvoj Opštine Mojkovac, Tatjana Simić , istakla je da su i ove godine učestvovali tradicionalni izlagači iz Mojkovca i okolnih opština uprkos izmještenoj lokaciji zbog radova na gradskom trgu.
“Izlagači iz opštine Mojkovac i okruženja, naši tradicionalni gosti, i ove godine su sa nama, doduše na drugoj lokaciji zbog rekonstrukcije gradskog trga, što je pozitivna stvar, jer će opština Mojkovac dobiti novo lice”, rekla je Simić.
Ona je dodala da su organizatori sajma bili Udruženje pčelara Mojkovac, u saradnji s opštinskim sekretarijatom i Turističkom organizacijom Mojkovac. Posebno je naglasila važnost pčelarstva kao poljoprivredne i društvene djelatnosti, navodeći i problem s divljim životinjama.
“Pčelarstvo je posebna grana i ekonomski isplativa i duhovno ljekovita. Kažu da pčela liječi ljudsku dušu. Ove godine smo imali problem s medvjedima koji su napadali pčelinjaka, a sada već strada krupna stoka na katunima. Sve je to podnošljivo da kažem, dok se ne okrene ka čovjeku, tada ćemo imati ozbiljan problem, a plašim se da nismo daleko od toga”, upozorila je Simić.
Iskustva sa terena potvrdili su i izlagači. Dušan Braunović iz sela Podbišće kod Mojkovca, bavi se sakupljanjem ljekovitog bilja više od tri decenije, kaže da je nakon pandemije kovida interesovanje za prirodne preparate naglo poraslo.
“Beremo čajeve od Sinjajevine, Durmitora do Komova, a ljudi sve više traže lijek iz prirode. Nekada ne možemo da proizvedemo dovoljno. I ja imam oko 15 pčelinjih društava i ove godine sam zadovoljan prinosom meda”, kazao je Braunović.
Cica Čabarkapa iz sela Sokolac kod Bijelog Polja donijela je na sajam znanje stečeno i u Sloveniji. Pčelarstvom se bavi sa suprugom jos od 1978 godine . U Sloveniji je godinama živjela i pčelarila. Danas kaže da imaju oko stotinu pčelinjih društava, a značajan dio prihoda dolazi im i od proizvoda na bazi ljekovitog bilja.
“Crna Gora ima izvanredne uslove za pčelarenje. Imamo odličnu prašnu bazu, od ranog mediteranskog bilja u Bjelopavlićima do planinske paše na Sokolcu. Trećina prihoda donose nam biljne mješavine, melemi, kreme na bazi pčelinjih proizvoda. Želim da naglasim da pravi med kritališe i da se naši potrošači ne plaše kako bi rekli ušećerenog meda, to je karakteristika pravog domaćeg meda”, kazala je Čabarkapa, uz apel da se prepozna značaj pčela u očuvanju biodiverziteta.
Radiša Žarković iz Prijepolja, seleći pčelar sa višedecenijskim iskustvom, podijelio je svoje viđenje sezone koja, zbog suše, nije bila naročito plodna.
“Ove godine u Prijepolju nije bilo roda zbog suše, ali moje pčele trenutno su na suncokretu u Vojvodini. Imam osam vrsta meda. I mi imamo problema da napadima medvjeda, posebno u Jadovniku, ali Ministarstvo ekologije Republike Srbije nam pomaže oko naknade štete “, ispričao je Žarković.
Mojkovački sajam je pokazao da pčelarstvo nije samo zanat, već način života prepun izazova, ali i strasti, znanja i zajedništva.
Iako priroda ponekad uzvrati grubom rukom, pčelari iz Crne Gore i regiona nastavljaju da stvaraju zlatni dar iz košnica, učeći nas da je najvrednije ono što dolazi direktno iz prirode sa cvijeta, i iz ruku vrijednih ljudi.
