Planirana izgradnja kolektora u Botunu, vrijednog više od 50 miliona eura, postala je svojevrsni lakmus-test političke dosljednosti u Crnoj Gori.
Posebno je zanimljivo posmatrati poteze Dritana Abazovića, bivšeg premijera i lidera Građanskog pokreta URA, koji je svoju političku karijeru gradio na “zelenoj agendi”. Upravo na primjeru kolektora, ta agenda je izgleda ustuknula pred političkim i geopolitičkim interesima.
Rakčević u gradskoj vlasti: Kolektor “gotova stvar”
Dok je bio dio podgoričke vlasti, Luka Rakčević je zastupao stav da kolektor mora biti građen baš u Botunu. U intervjuima je otvoreno najavljivao početak radova već u septembru i tvrdio da projekat, koji dobrim dijelom finansira Evropska unija, nema alternativu. Time je poslao jasnu poruku da je Botun zacrtana lokacija, bez obzira na protivljenje mještana i stručne dileme o ekološkoj održivosti.
Abazovićeva “rezerva” koja to nije
Iako je u jednom trenutku kao bivši premijer javno poručio da “nije istina da ne postoji druga lokacija” i da “članstvo u EU ne smije zavisiti od kolektora u Botunu”, u praksi je upravo njegova vlada gurnula priču u pravcu konačne realizacije baš na toj lokaciji. Drugim riječima, dok je retorički ostavljao otvorena vrata, politički je zatvarao svaku drugu opciju.
Abazović i Knežević pod sjenkom BIA
Cijela priča dobija dodatnu dimenziju ako se uzme u obzir da je sam Abazović u više navrata javno etiketiran kao saradnik srpske službe BIA — i to od pojedinih čelnika te iste službe. S druge strane, Milan Knežević već godinama važi za političara u Crnoj Gori koji je najbliži zvaničnom Beogradu i vlastima Srbije. Kada se ta dva elementa povežu sa činjenicom da se kolektor u Botunu gura kao neupitna opcija, jasno se otvara pitanje: da li su u ovom slučaju zelenu agendu URA-e nadvladali interesi srpske službe i njeni politički puleni?
Zelena agenda kao kulisa
U konačnici, slučaj kolektora u Botunu pokazuje raskorak između onoga što Abazović i URA zagovaraju — evropske, zelene i održive politike — i onoga što sprovode na terenu. Umjesto zaštite životne sredine i otvorenog dijaloga sa građanima, prevagnuli su politički dogovori i prikriveni interesi. A kolektor u Botunu ostaje simbol tog nesklada.
Izvor: Press
